Τετάρτη 25 Απριλίου 2012
Σάββατο 21 Απριλίου 2012
Σάββατο 14 Απριλίου 2012
Γυμνά καλώδια - Οι μικροί μας ήρωες
στίχοι:
Μουσική: Γ. Αλκαίος
Πρώτη φορά που είχα δει τον Αη Βασίλη
Κάποιοι μου είπαν πως δεν είναι αληθινός
Μα εγώ τον είδα του χα ανάψει και καντήλι
Καντηλανάφτης δεν θα γίνω κανενός
Ήταν Ιούνιος θυμάμαι κι είχε χιόνι
Κι εγώ του Σούπερμαν φορούσα τη στολή
Είδα τη μάνα μου να πλέκει στο σαλόνι
Μάνα θα φύγω, θα πάω στα καράβια
Στο πρώτο μπάρκο μου ναυάγησα στη ζούγκλα
Είδα έναν τύπο, μου συστήθηκε Ταρζάν
Με δυο χάπια που μου έδωσε στη ζούλα
Είδα τον Σπάιντερμαν ντυμένο Πίτερ Παν
Σε ογδόντα μέρες γύρισα τον κόσμο όλο
Το αερόστατο μου έμπαζε νερά
Πήρα στο θέατρο τον πιο μεγάλο ρόλο
Είμαι ο Μπάτμαν με κομμένα τα φτερά
Μου έχουν μάθει πως το Πάσχα θα νηστεύω
Και τα Χριστούγεννα σχολείο δεν θα πας
Μα δεν μου μάθανε ποτέ να μη πιστεύω
Αυτούς που λένε παραμύθια Χαλιμάς
Μου έχουν μάθει πως το Πάσχα θα νηστεύω
Και τα Χριστούγεννα σχολείο δεν θα πας
Μα δεν μου μάθανε ποτέ να μη πιστεύω
Αυτούς που λένε παραμύθια Χαλιμάς
Μου δωσαν όπλο και με στείλαν στην πινέζα
Με τη Χιονάτη και τους νάνους τους εφτά
Σε ένα κωλόμπαρο ένα βράδυ έπεσα τέζα
Κι είδα τον Λούκι Λουκ στη θύρα την εφτά
Με ένα παπί στις δυο πίτσες μια δώρο
Κάποιοι μου είπαν πως αυτό είναι δουλειά
Μα στην βουλή εγώ αν κάνω κάνα ντόρο
Για δυο νοίκια είναι ρε μάνα τελικά
Σε ένα κλουβί με έχουν κλείσει τα καθίκια
Σαν τον Τουίτι να μιλάω στη γιαγιά
Του Σούπερ Γκούφι θα του κλέψω τα φιστίκια
Και θα πετάξω από όλους μακριά
Πολλά ταξίδια έκανα μέσα στα χρόνια
Και με τους Ντάλτον αποδράσαμε μαζί
Οι ήρωες μου έχουν γίνει πια πρεζόνια
Κι έχω μια μάνα που κατάντησα τρελή
Μου έχουν μάθει πως το Πάσχα θα νηστεύω
Και τα Χριστούγεννα σχολείο δεν θα πας
Μα δεν μου μάθανε ποτέ να μη πιστεύω
Αυτούς που λένε παραμύθια Χαλιμάς
Μου έχουν μάθει πως το Πάσχα θα νηστεύω
Και τα Χριστούγεννα σχολείο δεν θα πας
Μα δεν μου μάθανε ποτέ να μη πιστεύω
Αυτούς που λένε παραμύθια Χαλιμάς
Μουσική: Γ. Αλκαίος
Πρώτη φορά που είχα δει τον Αη Βασίλη
Κάποιοι μου είπαν πως δεν είναι αληθινός
Μα εγώ τον είδα του χα ανάψει και καντήλι
Καντηλανάφτης δεν θα γίνω κανενός
Ήταν Ιούνιος θυμάμαι κι είχε χιόνι
Κι εγώ του Σούπερμαν φορούσα τη στολή
Είδα τη μάνα μου να πλέκει στο σαλόνι
Μάνα θα φύγω, θα πάω στα καράβια
Στο πρώτο μπάρκο μου ναυάγησα στη ζούγκλα
Είδα έναν τύπο, μου συστήθηκε Ταρζάν
Με δυο χάπια που μου έδωσε στη ζούλα
Είδα τον Σπάιντερμαν ντυμένο Πίτερ Παν
Σε ογδόντα μέρες γύρισα τον κόσμο όλο
Το αερόστατο μου έμπαζε νερά
Πήρα στο θέατρο τον πιο μεγάλο ρόλο
Είμαι ο Μπάτμαν με κομμένα τα φτερά
Μου έχουν μάθει πως το Πάσχα θα νηστεύω
Και τα Χριστούγεννα σχολείο δεν θα πας
Μα δεν μου μάθανε ποτέ να μη πιστεύω
Αυτούς που λένε παραμύθια Χαλιμάς
Μου έχουν μάθει πως το Πάσχα θα νηστεύω
Και τα Χριστούγεννα σχολείο δεν θα πας
Μα δεν μου μάθανε ποτέ να μη πιστεύω
Αυτούς που λένε παραμύθια Χαλιμάς
Μου δωσαν όπλο και με στείλαν στην πινέζα
Με τη Χιονάτη και τους νάνους τους εφτά
Σε ένα κωλόμπαρο ένα βράδυ έπεσα τέζα
Κι είδα τον Λούκι Λουκ στη θύρα την εφτά
Με ένα παπί στις δυο πίτσες μια δώρο
Κάποιοι μου είπαν πως αυτό είναι δουλειά
Μα στην βουλή εγώ αν κάνω κάνα ντόρο
Για δυο νοίκια είναι ρε μάνα τελικά
Σε ένα κλουβί με έχουν κλείσει τα καθίκια
Σαν τον Τουίτι να μιλάω στη γιαγιά
Του Σούπερ Γκούφι θα του κλέψω τα φιστίκια
Και θα πετάξω από όλους μακριά
Πολλά ταξίδια έκανα μέσα στα χρόνια
Και με τους Ντάλτον αποδράσαμε μαζί
Οι ήρωες μου έχουν γίνει πια πρεζόνια
Κι έχω μια μάνα που κατάντησα τρελή
Μου έχουν μάθει πως το Πάσχα θα νηστεύω
Και τα Χριστούγεννα σχολείο δεν θα πας
Μα δεν μου μάθανε ποτέ να μη πιστεύω
Αυτούς που λένε παραμύθια Χαλιμάς
Μου έχουν μάθει πως το Πάσχα θα νηστεύω
Και τα Χριστούγεννα σχολείο δεν θα πας
Μα δεν μου μάθανε ποτέ να μη πιστεύω
Αυτούς που λένε παραμύθια Χαλιμάς
Παρασκευή 13 Απριλίου 2012
New York Rock & Roll Ensemble - Noble Dame
Το Reflections είναι μουσικό άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1969 σε σύνθεση του Μάνου Χατζιδάκι.Το λεύκωμα συντέθηκε για το συγκρότημα New York Rock & Roll Ensemble, στη Νέα Υόρκη όπου ο Μάνος Χατζιδάκις ζούσε από το 1966 και οι στίχοι ήταν στα Αγγλικά, γραμμένοι από το συγκρότημα.Το 1993 επανακυκλοφόρησε με νέους στίχους του Νίκου Γκάτσου στα Ελληνικά, σε ερμηνεία της Αλίκης Καγιαλόγλου, υπό τον τίτλο Αντικατοπτρισμοί.Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει για τον δίσκο:Τα "Reflections" με την φόρτιση των Ελληνικών στίχων του Γκάτσου έγιναν σαν τα πολλά πρόσωπα μιας γυναίκας. Μιας γυναίκας που θα μπορούσε να είναι κι ένας νέος άντρας μέσα στην επαναστατημένη ατμόσφαιρα αμφισβήτησης που χαρακτήριζε τη Νέα Υόρκη του '68. Έγιναν οι αντικατοπτρισμοί της πόλης και των νέων ανθρώπων της και απαιτούσαν πολυεδρική ερμηνεία γυναίκας με διαφορετικές φωνές, με αντιδράσεις, με όψεις σπασμένες μέσα σε κρύσταλλα. Η Αλίκη Καγιαλόγλου φανερώνεται άξια ερμηνεύτρια, παίζοντας και μεταπηδώντας από το ύφος της Γκρέτα Γκάρμπο στην πληθωρικότητα της Μανιάνι ή την τραγική έξαρση της Κατίνας Παξινού. Με την ερμηνεία της το έργο αποκαλύπτεται. Κι έτσι με την απόσταση του χρόνου και με την ωριμότητα της ερμηνείας φανερώθηκαν ξανά οι "Αντικατοπτρισμοί" στην Αθήνα του '93.
Τετάρτη 11 Απριλίου 2012
Χρύσανθος Θεοδωρίδης - Μάνα μου Μάνα
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης
Πρώτη εκτέλεση: Χρύσανθος
Μάνα μου μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε
πέτρα κι αψιθιά.
Μάνα μου μάνα
τα νιάτα μου γείρανε
κάτω απ΄τα σπαθιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο
μάνα μου μάνα
την άνοιξη φέρε μου
πάνω στο σταυρό.
Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου
πότε θα σε βρω.
Ουρανέ μου
διώχ΄τη συννεφιά
να περάσω τα σύνορα
κι ένα βράδυ
πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
μάνα μου μάνα
στα χέρια μου σήμερα
καίνε τα καρφιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο
μάνα μου μάνα
τον ήλιο σου φέρε μου
πάνω στο σταυρό.
Originally, this melody was an aria from the Giam Battista Pergolesi (1710-1736) lost opera "La Chiave di Votla". During the late 18th century it became in France a love song "Les Souhaits" or "Que ne suis je la Fougère" on which classical guitarists composed theme and variations (Carulli, Sor) and a Carnival farandole in Provence. In modern times, it was used as a christian arabic anthem "Wa Habibi"
Les Souhaits - Que ne suis je la fougere
Fairouz - Wa Habibi أنا الام الحزينة - فيروز
Δευτέρα 9 Απριλίου 2012
Nikos Aliagas & Georgia (Μη μου μιλάς) - Rendez Vous
J'avais
dormi quelque part
Une nuit ou
tu n'etait pas la
J'avais
bien bu je crois
Et j'avais
le ciel en moi
Et le vent
sur le chemin, et le vent sur le chemin
Ne me dis
rien, ne me dis rien
Έμαθα να ς 'αγαπώ
Άρχισα να ακροβατώ
Μες στην τρέλα σαν παιδί
Μεθυσες για μια ζωή
Στις αγάπης το ρυθμό
Στου μυαλού μου το κρυφτό
Μη μου μιλάς , μη μου μιλάς
Et comme je
pense encore a toi
Et pas
d'espoir de vent meilleur
Pourquoi
m'as tu laisser partir
Pourquoi
m'as tu laisser la
Et le vent sur
le chemin, et le vent sur le chemin
Ne me dis
rien, ne me dis rien
Ψάξε με μέσα στο φως
Είναι ο έρωτας θεός
Είναι ο έρωτας τρελός
Στο κορμi μου ναυαγός
Αν πονέσω δος μου φως
Αν πονέσω δος μου φως
Μη μου μιλάς , μη μου μιλάς
Est ce que
je t'ai sauve
Est ce que
je t'ai pardonne
Je t'ai
aime je t'ai aime
Bien plus
qu'un seul homme
Et le vent
sur le chemin, et le vent sur le chemin
Ne me dis
rien, ne me dit rien
Ψάξε με μέσα στο φως
Είναι ο έρωτας θεός
Είναι o έρωτας τρελός
Στο κορμί μου ναυαγός
Αν πονέσω δος μου φως
Αν πονέσω δος μου φως
Μη μου μιλάς , μη μου μιλάς
C'est la fete nationnale
Άρχισα να ακροβατώ
J'entend battre ton coeur
Μεθυσες για μια ζωή
Et tous ces dingues qui tire en l'air
Στις αγάπης το ρυθμό
Depuis toutes ces heures !
Depuis toutes ces heures !
Μη μου μιλάς! Μη μου μιλάς!
Ne me dis rien, ne me dit rien
Et le vent sur le chemin, et le vent sur le chemin
ne me dis rien, ne me dit rien
Μη μου μιλάς...
////////
I had slept
somewhere
A night
where you weren't there
I was very
drunk I think
And I was
in my heaven
And the
wind on the way, and the wind on the way
Tell me
nothing, say nothing
I learned
to love you
I begun to
go on the edge
In the
madness like a child
You drunk
for a life
In the
rhythm of love
I think it’s
for hiding
Tell me
nothing, say nothing
And as i
still think of you
And there
is no hope for better wind
Why did you
let me go
Why did you
leave me here
And the
wind on the way, and the wind on the way
Tell me
nothing, say nothing
Search on
me into the light
Love is a
God
It's crazy
love
There is
castaway in my body
If you hurt
give me light
If you hurt
give me light
Tell me
nothing, say nothing
Did I save
you
Did I
forgive you
I loved
you, I loved you
Much more
than anybody
And the
wind on the way, and the wind on the way
Tell me
nothing, say nothing
Search on
me into the light
Love is a
God
It's crazy
love
There is
castaway in my body
If you hurt
give me light
If you hurt
give me light
Tell me
nothing, say nothing
This is the
feast national
I begun to
go on the edge
I hear your
heart beat
You drunk
for a life
And all
these crazy who draw in the air
In the
rhythm of love
Since all
these hours!
Since all
these hours!
Tell me
nothing! Say nothing!
Tell me
nothing, it means nothing to me
And the
wind on the way, and the wind on the way
Tell me nothing, say nothing
Tell me nothing...
Κυριακή 8 Απριλίου 2012
Σάββατο 7 Απριλίου 2012
ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ - Άλλη μια Νύχτα Σύγχυσης και Γέλιου
στίχοι:
Γιώργο, η νύχτα είναι ατέλειωτη απόψε
Φοβάμαι το μυαλό μου δε θ αντέξει
Νιώθω πως πρέπει να αρχίσουν νέοι αγώνες,
για να περάσουν τα αισθήματά μου τέτοιες πόρτες
Γιώργο, η αλήθεια των πολλών πώς με τρομάζει,
σαν φίδι εφιάλτη τη χαρά μου αγκαλιάζει
Σε μια ανδρόγυνη κατάσταση αιωρούμαι
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να σταθώ σωστός πατέρας
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα μεγάλα,
πρέπει να υψώσουμε δεόντως του ονείρου μας τη σκάλα,
γιατί η ζωή που ζούμε δε χορταίνει με οξυγόνο,
δεν υποκλίνεται στο τίποτα, στο πρέπει και στο μόνο
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα γελοία,
πρέπει να ενώσουμε κρεβάτια, μαξιλάρια και κρανία,
γιατί το χέρι μου απόψε ως τα νύχια μου πονάει
και νιώθω την καρδιά μου ν αγωνίζεται να πάψει να χτυπάει
Γιώργο, νυστάζω, αλλά με αγίους δεν κοιμάμαι
Αρνούμαι ν αφεθώ και να ενδώσω
Γιατί μπορεί να μην έχω το χρίσμα της Γαλάνη,
αλλά στο τέλος της πορείας σ εμένα θα φορέσουν το στεφάνι
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα μεγάλα,
πρέπει να σπάσουμε τον πάγο με τις πρόζες του Κωστάλα,
γιατί η ζωή που ζούμε δε βολεύεται σε θρόνο,
στην αμαρτία υποκλίνεται, ερωτεύεται τον πόνο
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα γελοία,
πρέπει να ενώσουμε κρεβάτια, μαξιλάρια και θρανία,
γιατί η νύχτα αυτή με αρνήσεις άλλης τάξεως μ έχει ζώσει
και τρέμω μήπως το γατάκι που ταΐζω κάποια μέρα με προδώσει
Φοβάμαι το μυαλό μου δε θ αντέξει
Νιώθω πως πρέπει να αρχίσουν νέοι αγώνες,
για να περάσουν τα αισθήματά μου τέτοιες πόρτες
Γιώργο, η αλήθεια των πολλών πώς με τρομάζει,
σαν φίδι εφιάλτη τη χαρά μου αγκαλιάζει
Σε μια ανδρόγυνη κατάσταση αιωρούμαι
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να σταθώ σωστός πατέρας
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα μεγάλα,
πρέπει να υψώσουμε δεόντως του ονείρου μας τη σκάλα,
γιατί η ζωή που ζούμε δε χορταίνει με οξυγόνο,
δεν υποκλίνεται στο τίποτα, στο πρέπει και στο μόνο
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα γελοία,
πρέπει να ενώσουμε κρεβάτια, μαξιλάρια και κρανία,
γιατί το χέρι μου απόψε ως τα νύχια μου πονάει
και νιώθω την καρδιά μου ν αγωνίζεται να πάψει να χτυπάει
Γιώργο, νυστάζω, αλλά με αγίους δεν κοιμάμαι
Αρνούμαι ν αφεθώ και να ενδώσω
Γιατί μπορεί να μην έχω το χρίσμα της Γαλάνη,
αλλά στο τέλος της πορείας σ εμένα θα φορέσουν το στεφάνι
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα μεγάλα,
πρέπει να σπάσουμε τον πάγο με τις πρόζες του Κωστάλα,
γιατί η ζωή που ζούμε δε βολεύεται σε θρόνο,
στην αμαρτία υποκλίνεται, ερωτεύεται τον πόνο
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα γελοία,
πρέπει να ενώσουμε κρεβάτια, μαξιλάρια και θρανία,
γιατί η νύχτα αυτή με αρνήσεις άλλης τάξεως μ έχει ζώσει
και τρέμω μήπως το γατάκι που ταΐζω κάποια μέρα με προδώσει
Παρασκευή 6 Απριλίου 2012
Τετάρτη 4 Απριλίου 2012
Τρίτη 3 Απριλίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)