Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Manos Hadjidakis and New York Rock & Roll Ensemble - Dance of the Dogs


στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
ερμηνεία: Αλίκη Καγιαλόγλου & Μάνος Χατζιδάκις
Από τον κύκλο τραγουδιών των Μ. Χατζιδάκι - Ν.Γκάτσου "Αντικατοπτρισμοί" (1993)

στίχοι: 
Πέντε σκύλοι πεινασμένοι
Μια ζωή βασανισμένοι
Μέσα σε βρισιές και γιούχα
Βάλανε καινούρια ρούχα
Και με γιορτινή φορεσιά
Βγήκανε να πάνε βόλτα
Στου παράδεισου την πόρτα
Πίσω απ την παλιά εκκλησιά

Μέσα στη ζωή ποτέ
Μη ζητάς να βρεις
Ποιος είναι ο δικαστής
Να περπατάς
Και πάντα να κοιτάς
Πού θα πας να κρυφτείς

Μες στην ερημιά του κόσμου
Ένα χέρι γράφει εντός μου:
κάπου υπάρχει Θεός

Πέντε πεισμένοι σκύλοι
Στου παράδεισου την πύλη
Περιμέναν απ τους πρώτους
Για να στήσουν το χορό τους
Μα προτού η αυγή χαράξει
Στ ουρανού την άγια τάξη
Χωροφύλακες αγγέλοι
Τους κρεμάσαν στο τσιγκέλι

Μέσα στη ζωή ποτέ
Μη ζητάς να βρεις
Ποιος είναι ο δικαστής
Να περπατάς
Και πάντα να κοιτάς
Πού θα πας να κρυφτείς

Φίλοι σκύλοι μου μην κλαίτε
Μες στη συμφορά να λέτε:
Κάπου υπάρχει Θεός

Το Reflections είναι μουσικό άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1969 σε σύνθεση του Μάνου Χατζιδάκι.Το λεύκωμα συντέθηκε για το συγκρότημα New York Rock & Roll Ensemble, στη Νέα Υόρκη όπου ο Μάνος Χατζιδάκις ζούσε από το 1966 και οι στίχοι ήταν στα Αγγλικά, γραμμένοι από το συγκρότημα.Το 1993 επανακυκλοφόρησε με νέους στίχους του Νίκου Γκάτσου στα Ελληνικά, σε ερμηνεία της Αλίκης Καγιαλόγλου, υπό τον τίτλο Αντικατοπτρισμοί.Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει για τον δίσκο:Τα "Reflections" με την φόρτιση των Ελληνικών στίχων του Γκάτσου έγιναν σαν τα πολλά πρόσωπα μιας γυναίκας. Μιας γυναίκας που θα μπορούσε να είναι κι ένας νέος άντρας μέσα στην επαναστατημένη ατμόσφαιρα αμφισβήτησης που χαρακτήριζε τη Νέα Υόρκη του '68. Έγιναν οι αντικατοπτρισμοί της πόλης και των νέων ανθρώπων της και απαιτούσαν πολυεδρική ερμηνεία γυναίκας με διαφορετικές φωνές, με αντιδράσεις, με όψεις σπασμένες μέσα σε κρύσταλλα. Η Αλίκη Καγιαλόγλου φανερώνεται άξια ερμηνεύτρια, παίζοντας και μεταπηδώντας από το ύφος της Γκρέτα Γκάρμπο στην πληθωρικότητα της Μανιάνι ή την τραγική έξαρση της Κατίνας Παξινού. Με την ερμηνεία της το έργο αποκαλύπτεται. Κι έτσι με την απόσταση του χρόνου και με την ωριμότητα της ερμηνείας φανερώθηκαν ξανά οι "Αντικατοπτρισμοί" στην Αθήνα του '93.