Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Elvis Presley - Suspicious Mind

lyrics:
We're caught in a trap
I can't walk out
Because I love you too much baby

Why can't you see
What you're doing to me
When you don't believe a word I say?

We can't go on together
With suspicious minds (suspicious minds)
And we can't build our dreams
On suspicious minds

So, if an old friend I know
Stops by to say hello
Would I still see suspicion in your eyes?

Here we go again
Asking where I've been
You can't see these tears are real
I'm crying (Yes I'm crying)

We can't go on together
With suspicious minds (suspicious minds)
And be can't build our dreams
On suspicious minds

Oh let our love survive
Or dry the tears from your eyes
Let's don't let a good thing die
When honey, you know
I've never lied to you
Mmm yeah, yeah

We're caught in a trap
I can't walk out
Because I love you too much baby

Why can't you see
What you're doing to me
When you don't believe a word I say?

Don't you know I'm caught in a trap
I can't walk out
Because I love you too much baby

Manos Hadjidakis & New York Rock & Roll Ensemble -Dance of the dogs

Το Reflections είναι μουσικό άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1969 σε σύνθεση του Μάνου Χατζιδάκι.Το λεύκωμα συντέθηκε για το συγκρότημα New York Rock & Roll Ensemble, στη Νέα Υόρκη όπου ο Μάνος Χατζιδάκις ζούσε από το 1966 και οι στίχοι ήταν στα Αγγλικά, γραμμένοι από το συγκρότημα.Το 1993 επανακυκλοφόρησε με νέους στίχους του Νίκου Γκάτσου στα Ελληνικά, σε ερμηνεία της Αλίκης Καγιαλόγλου, υπό τον τίτλο Αντικατοπτρισμοί.Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει για τον δίσκο:Τα "Reflections" με την φόρτιση των Ελληνικών στίχων του Γκάτσου έγιναν σαν τα πολλά πρόσωπα μιας γυναίκας. Μιας γυναίκας που θα μπορούσε να είναι κι ένας νέος άντρας μέσα στην επαναστατημένη ατμόσφαιρα αμφισβήτησης που χαρακτήριζε τη Νέα Υόρκη του '68. Έγιναν οι αντικατοπτρισμοί της πόλης και των νέων ανθρώπων της και απαιτούσαν πολυεδρική ερμηνεία γυναίκας με διαφορετικές φωνές, με αντιδράσεις, με όψεις σπασμένες μέσα σε κρύσταλλα. Η Αλίκη Καγιαλόγλου φανερώνεται άξια ερμηνεύτρια, παίζοντας και μεταπηδώντας από το ύφος της Γκρέτα Γκάρμπο στην πληθωρικότητα της Μανιάνι ή την τραγική έξαρση της Κατίνας Παξινού. Με την ερμηνεία της το έργο αποκαλύπτεται. Κι έτσι με την απόσταση του χρόνου και με την ωριμότητα της ερμηνείας φανερώθηκαν ξανά οι "Αντικατοπτρισμοί" στην Αθήνα του '93.