Σωκράτης Μάλαμας - Είναι σκοτάδι

Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος

Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

Όλα μας τα 'παν οι σοφοί

και με το παραπάνω

κορώνα γράμματα η ζωή

μα εγώ το κέρμα χάνω

Βλέπω τους φίλους τους παλιούς

να λένε δεν πειράζει

ψυχή που δεν αμάρτησε

ποτέ της δεν αγιάζει

Είναι σκοτάδι μάτια μου

πάντα σ' αυτή την πλάση

μια χαραμάδα αφήνουμε

το φως για να περάσει

Να μπούνε χρώματα φωνές

όνειρα και ταξίδια

να κλέψουμε απ' τους Θεούς

πανάκριβα στολίδια

Μια ρουφηξιά είναι η ζωή

της άνοιξης μια μέρα

μια ανάσα ένας στεναγμός

στο δροσερό αέρα

Καραβοκύρισσα καλή

δώσ' μου την αγκαλιά σου

κι ας είναι δηλητήριο

στα χείλη τα φιλιά σου

Είναι σκοτάδι μάτια μου...

Σωκράτης Μάλαμας - Ακροβάτης

Στίχοι:Άλκης Αλκαίος

Μουσική:Σωκράτης Μάλαμας

                

Άλλη μια νύχτα άλλη μια μέρα

άλλο ένα βήμα στο κενό

τα χέρια απλώνει στον αέρα

για να πιαστεί απ’ το Θεό

Μην του μιλάτε του ακροβάτη

και μην τραβάτε το σχοινί

θέλει απόσταση η αγάπη

για να κρατιέται ζωντανή

Δεν είν’ αυτός έγινε πόλη

στους δρόμους του κυκλοφορούν

κάτι τρελοί κι ονειροπόλοι

που μες στον κόσμο δε χωρούν

Μην του μιλάτε του ακροβάτη

και μην τραβάτε το σχοινί

θέλει απόσταση η αγάπη

για να κρατιέται ζωντανή

Άλλη μια νύχτα άλλη μια μέρα...

Μάλαμας Σωκράτης - Διάφανος

Στίχοι - Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου 

Στου δειλινού την άκρη αποκοιμήθηκα

σαν ξένος, σαν ξενάκι, σαν πάντα ξένος

κι ήρθε και κατακάθησε πάνω μου σα σεντόνι

όλη της γης η σκόνη,

όλη της γης η σκόνη...

Ωωωω...

Ήρθε με τη σειρά της κι η μαύρη θάλασσα

έφερε ένα καράβι ακυβέρνητο

ανέβηκα σαν άνεμος, ανέβηκα σαν κλέφτης

το ψέμα δεν το βλέπεις,

το ψέμα δεν το βλέπεις...

Ωωωω...

Στην πλώρη ακουμπισμένος, ένας διάφανος

τα κόκκαλα μετράει, μένει άφωνος

τρώει την πέτρα σαν ψωμί, ο Καίσαρας Βαλιέχο

άλλο αδερφό δεν έχω,

άλλο αδερφό δεν έχω...

Ωωωω...

Σπυθίζει το τσιγάρο σε κάθε ρουφηξιά

η Ισπανία γέρνει, κι η μόνη που νικά

η ηδονή που μας γεννά, που παίζει το χαρτί μας,

χωρίς τη θέλησή μας,

χωρίς τη θέλησή μας...

Ωωωω....

Στου δειλινού την άκρη, δε βλέπεις όνειρα

αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα

βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ'αλήθεια

τα πόδια του τα ίδια,

τα πόδια του τα ίδια...

Ωωωω...

Sophia Loren - Τώνης Μαρούδας - Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη